การจัดการภาวะวิกฤต

ในภาวะวิกฤตมักจะมี 2 กลยุทธ์เชิงรุกและเชิงรับ

กลยุทธ์การจัดการปัญหา

Jones & Chase (1979) เสนอตัวเลือกเชิงกลยุทธ์พื้นฐานสามประการสําหรับการจัดการปัญหา:

• กลยุทธ์การเปลี่ยนแปลงเชิงรับ (ขึ้นอยู่กับความไม่เต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลง) พยายามหาวิธีที่จะสานต่อพฤติกรรมที่มีอยู่ เช่น โดยการล็อบบี้เพื่อรักษาสถานะที่เป็นอยู่ของนโยบายสาธารณะ หรือส่งเสริมจุดยืนขององค์กรในประเด็นต่างๆ เพื่อให้ได้มาหรือรักษาการยอมรับของสาธารณชน
• กลยุทธ์การเปลี่ยนแปลงแบบปรับตัว (บนพื้นฐานของการเปิดกว้างต่อการเปลี่ยนแปลงและการเรียนรู้) พยายามเชิงรุกเพื่อคาดการณ์แรงกดดันสําหรับการเปลี่ยนแปลงและการเจรจาอย่างสร้างสรรค์กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเพื่อค้นหาตําแหน่งการประนีประนอมที่ยอมรับร่วมกัน
• กลยุทธ์การตอบสนองแบบไดนามิก (ขึ้นอยู่กับความปรารถนาที่จะเป็นผู้นําการเปลี่ยนแปลง) คาดการณ์และพยายามกําหนดทิศทางของความคิดเห็นของประชาชนและนโยบายสาธารณะโดยการกําหนดวาระการประชุมและกําหนดเชิงรุกว่าการสนทนาในประเด็นนี้จะดําเนินการอย่างไรเมื่อใดและที่ไหน องค์กรจะกลายเป็นผู้สนับสนุนหรือตัวแทนของการเปลี่ยนแปลง